Udar jest bardzo traumatycznym przeżyciem zarówno dla pacjenta jak i jego rodziny. Kontakt rodziny z chorym jest utrudniony lub wręcz niemożliwy. Chcąc poprawić sytuację chorego trzeba rozpocząć rehabilitację po udarze.
Rehabilitacja po udarze dzieli się na kilka charakterystycznych faz. Pierwszą fazą jest rehabilitacja, która musi zostać rozpoczęta jak najszybciej, jeszcze w szpitalu. Ta wczesna faza rehabilitacji zmierza do zniwelowania powikłań takich jak zachłystowe zapalenie płuc, odleżyny, czy zator płucny.
Wczesna rehabilitacja.
Jej zmierzeniem jest jak najwcześniejsze rozpoznania udaru. Szybka hospitalizacja, rozpoznanie udaru i podjęciu odpowiedniego leczenia. Leczenie zmierza również do zapobiegania powstawaniu kolejnych udarów. 
Rehabilitacja szpitalna.
Powinna być wdrożona jak najszybciej. Musi być bardzo intensywna. Najkorzystniej jest, gdy chory jest rehabilitowany po udarze 3-4 razy dziennie, minimum po 20 minut. Następnie pacjent trafia na oddział neurologiczny, gdzie ma dobierana indywidualna rehabilitację.
Rehabilitacja w domu.
Największym zagrożeniem dla pacjenta wypisywanego do domu są odleżyny. W walce z nimi pomagają specjalne łóżka, materace i pielęgnacja skóry.
Rehabilitacja domowa musi obejmować ćwiczenia fizyczne jak i poznawcze. Idealnie jest, gdy pacjent otrzyma pomoc psychologiczną.
Dla rodziny okres rehabilitacji domowej jest bardzo trudny emocjonalnie i fizycznie. Idealnie było by gdyby pacjent od razu mógł trafić do wyspecjalizowanego ośrodka rehabilitacji, niestety nie zawsze jest to możliwe.